Nog even waakt de nacht
over deze aarde en mijn leven.
Ik hoor het ritme
van mijn slapend ademhalen.
Het eerste geluid
van deze nieuwe dag.
De schimmen van mijn dromen
verlaten stilaan de kamer.
Aan de verre horizon
gloort het rode licht.
Mijn hemel krijgt weer kleur.
De wereld wordt weer wakker.
Urenlang sloot ik mij af van alles.
Onbewust de hele nacht door.
Zonder bewegen kom ik nu tot leven.
Word ik opgeslorpt
door de hitte van deze dag.
Dit wordt een mooie dag.
Een trein dendert ver weg
naar een plaats
waar ik nooit komen zal,
want hier, op deze plek, is alles goed.
Ik zet de deur wijd open
en een nieuwe dag rolt naar binnen.
Mijn hand rust op de tafel
tussen kruimels en vlekken.
Brood gegeten, koffie gemorst.
En ik denk luidop:
alles is hier goed.
Dit wordt een mooie dag.