Afscheid

Vermist

Midden in de nacht
roep ik je naam, mijn kind.
Zie ik je ogen huilen.
Zie ik je mond gillen.
Zonder geluid.
Ik roep je naam.
Schreeuw in het donker.
Je hoort me niet.

De nacht
omhelst het kwaad.

Op donkere dagen
zoek ik jou, mijn kind.
Je wilde angst
zindert als een eeuwige echo
door de verlaten straten.
Niemand hoort het.
Alleen ik.

Maar ik vind je niet.

Zoek, mijn kind,
zoek een weg naar mij.
Dan omhelzen wij elkaar.
en laat ik je nooit meer los.
Zelfs de zon wordt ooit
een stervende ster,
maar nu nog niet.
Het is nog te vroeg, mijn kind.
Ze moet nog schijnen.
Ons hart verwarmen.

Jij moet nog schijnen.
Mijn hart verwarmen.

© Foto Rudi Kumpen

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *