Praat jij maar.
Roep jij maar.
Luid of zacht.
Hard of teder.
Ik zwijg.
Ik spreek niet één woord.
’t Is weer oorlog
in mijn dromen.
Ik ben zo bang
als ik nat van het zweet
woelend wakker wordt.
Gebonden en geboeid.
De pijn komt terug.
Het beeld is er weer.
De harde stappen
in de koude gang.
Kampbeulen in witte jassen.
Gevangen.
Gebonden.
En plots ben jij daar.
En jij spreekt
woorden van troost
in de bange nacht.
Jij spreekt mij vrij
van angst en pijn.
Zo kan ik weer dromen
en niet meer woelend wakker worden.
(c) Foto MZNL – Pelt