Mijn ochtendgeeuw
duurt bijna een eeuw
en verandert alles in sneeuw.
Het wordt wit voor mijn ogen
want ik voel me bedrogen.
Niet door jou
maar door de kou
waar ik niet van hou.
Grijs als een ouwe vent
spot het firmament
met de ijzige daken
die niet ontdooid geraken.
Plots zie ik de buren
stiekem naar mij gluren.
Snel haast ik mij naar binnen.
Mijn dag kan beginnen.
© Foto Sammy Williams via Pixabay