Ik wou je zeggen
dat mijn ochtend werd geboren
in de koude armen van mijn nacht;
dat de nevel mijn velden kuste
en met haar killig haar mijn aarde streelde.
Ik wou je zeggen
dat mijn hemel luid lachte
en de warmte naar binnen bracht;
dat mijn bomen oprukten naar boven
en dat mijn treurende wilg verdween.
Dat alles wou ik zeggen
nu de knoop is doorgehakt
en ik mijn vrijheid koester
als een gouden oester.