Grootmoe is niet bang
ook al is ze alleen.
Ze schrobt en dweilt
en zit niet stil
in haar oude dag.
Tegen zondag bakt ze vlaai
en poetst het koperwerk
in de goei kamer.
Grootmoe heeft dan veel werk.
De kinderen
van haar kinderen
zijn haar zon.
Maar ’s avonds
snikt ze luidop
met de foto van grootva
in haar handen.
Een lege tafel in een stille kamer.