Gezien zij beiden nog mens moeten worden
en dus eindeloos ver moeten wandelen,
heeft hij zijn fiets genomen en is hij zomaar
– tussen twee woorden door –
wat gaan fietsen in de regen.
De velden vroegen erom
en ook de hete zinken daken,
die graag vernamen waar zij was.
Die druppels heeft hij niet gegeven.
Hij denkt dat weinig woorden
‘t beste zijn voor beiden.
Net als het fietsend vluchten.
© Foto Rudi Kumpen