Lopend in de uitgestrekte velden
liet ik de zon branden in mijn nek.
Vogels begonnen mij uit te schelden
en verklaarden mij voor gek.
Het was een rare dag voor mij
ergens in het begin van mei.
Zwemmend in ‘t kolkende water
was ik bijna verdronken.
Vissen lachten met m’n flater
en zeiden: “Je bent beschonken.”
Die dag, in ’t begin van april,
was niet zoals ik ‘t wil.
Zo is er wel vaker een dag
die ik niet graag mag.
Maar ja, wat doe ik eraan?
Ik moet ‘m nu eenmaal doorstaan.